محقق:زهرا احمدی
چکیده :
این تحقیق در صدد آن است که به بررسی امکان توسل از منظر آیات و روایات بپردازد به خصوص در این دهه که وهابیون به شدت تلاش می کنند هرگونه توسل را شرک و آن را رد کنند به ویژه توسل به ائمه اهل بیت (علیهم السلام ) بر این اساس این گفتار بر آن است که جواز توسل را از دیدگاه اهل سنت با توجه به ادله مورد قبول خود آنان مانند قرآن پیگیری نماید . این پژهش شامل 3 فصل است . فصل اول کلیات پژوهش که شامل سه بخش می باشد . بخش اول که معرفی پژوهش است شامل بیان مسأله ، اهمیت و ضرورت پژوهش ، اهداف پژوهش و سؤالات پژوهش . بخش دوم : ادبیات پژوهش که شامل مبانی نظری پژوهش و پیشینه پژوهش و بخش سوم : روش پژوهش و گردآوری اطلاعات است . فصل دوم تجزیه و تحلیل سؤالات پژوهش است که بخش اول آن تجزیه و تحلیل سؤال اول –دیدگاه قرآن نسبت به مفهوم توسل– است . همانطور که می دانیم در مفهوم قرآنی شخص گنهکار به خاطر پاره ای از جنبه‌های مثبت (مانند اعمال صالح ، ایمان و ...) شباهتی با اولیاء الله پیدا می کند و آنها با کمک های خود او را به سوی کمال سوق می دهد . بخش دوم تجزیه و تحلیل سؤال دوم است که ادله مشهور بر جواز توسل از منظر آیات و روایات را بیان کرده و در بخش سوم به تجزیه و تحلیل سوال سوم پرداخته است که توسل به اولیاء الهی از منظر اهل تسنن چگونه است ؟ که روایات زیادی در مورد موضوع جواز توسل در کتب اهل سنت که تصریح به صحت آن شده است وجود دارد ، که هر گونه توجیه و تأویل را بطلان نظریه وهابیت که هرگونه توسل به پیامبران و صالحان را شرک می شمارند ، باطل می‌سازد . بخش چهارم به تجزیه و تحلیل سؤال چهارم که دیدگاه شیعه درباره توسل چیست ؟ بیان کرده که از دیدگاه شیعه خواندن و صدا زدن و یاری طلبیدن از اولیاء الهی شرک نیست . زیرا ملاک توحید و شرک استقلال و عدم استقلال است . در نتیجه بدون شک آدمی برای تحصیل کمالات مادی و معنوی ، به غیر خود ؛ یعنی خارج از محدوده وجودی خویش ، نیازمند است عالم هستی براساس نظام اسباب و مسببات استوار شده و تمسّک به سبب ها و وسایل برای رسیدن به کمالات مادی و معنوی ، لازمه این نظام است . متوسل شدن به افراد در حقیقت توسل به مقام روحانی آنهاست که روح خود را پرورش داده و به کمالاتی رسیدند و روح برای بقاست نه برای فنا لذا می توان به افرادی که در قید حیات نیستند ، متوسل شد .
کلید واژه : انواع توسل ، توسل به عمل صالح ، آثار توسل به ائمه (علیهم السلام)
