بررسی غفلت به عنوان مانع سير الي الله از ديدگاه آيات و روايات
یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۲
محقق:نجمه مطهري
چکیده
غفلت صفت بسیار ناپسند است که از جمله رذایل اخلاقی محسوب می شود و مانع سیر الی است که دنیا و آخرت انسان را به تباهی می کشاند .
افراد غافل از دیدگاه قرآن و روایات دارای نشانه های هستند که از جمله : نفهمیدن دل و کوری چشم و کری گوش و سهو نسیان می باشد و آنچه که مانع می شود که انسان به مقصد سیر الی الله منتهی نگردد ؛ غفلت از یاد خداست که با روی آوردن به دنیا و رفاه زدگی ، زمینه ی این را فراهم می کند که یاد خدا به فراموشی سپرده شود و در پی آن ، غفلت از قیامت است که آیات و روایات ، وقوع آن را قطعی و حتمی اعلام کردند و غفلت از شیطان و غفلت از نشانه های الهی ، که اینگونه افراد از خشم خدا غافل گشتند و خود را از عذاب الهی ایمن دانستند و به خویشتن ستم کردند و موجب قساوت و مرگ قلب شدند و باعث گمراه شدن خویش گردیدند و خود را به هلاکت انداختند؛ لذا این افراد از این رذیله ی اخلاقی نجات پیدا نمی کنند مگر با بیداری و هوشیاری که باید همواره مراقب نفس خویش باشند و نسبت به اعمال خود آگاهی داشته باشند و پیوسته به یاد خدا باشند و به اعمال عبادی بپردازند و به یاد نعمت های الهی باشند که زمینه ی خداشناسی را در او تقویت کند و در برابر مشکلات و مصایب صبور باشد و آن را نعمتی از جانب خدا برای بیدار شدن خویش بداند و به یاد مرگ باشد تا چهره ی دنیا برایش آشکار گردد . بنابراین چیزی که در ذهن انسان یادآوری نشود و پنهان ماند و سهو لغزشی که انسان را بخاطر کمی مراقبت و هوشیاری فرا گیرد به آن غفلت گفته می شود .